از دهستان، نماینده مجلس، وزیر، معاون اول تا رسیدن به پست ریاست جمهوری

برخی از کارها فقط غلط هستند و زود تمام می شوند. برخی از غلط ها فقط غلط نیستند، بلکه تبعات هولناکی دارند و دامن جامعه را می گیرند. بدا به حال آنهایی که این غلط ها را فقط غلط ببینند و از پیامدهای وحشتناک آن غافل شوند. خیلی از اتفاقات ناگوار غیرقابل تغییر امروز، حاصل غفلت های دیروز ما در مورد همین غلط هاست که آنها را درست ندیده ایم و افق دیدمان در مورد آنها بسیار کوتاه بوده است. دارم درباره کاشت ناخن صحبت می کنم. بله! کاشت ناخن؛ چیزی که اولویت صد هزارم سیاست گذار فرهنگی نیست، اما به راحتی می تواند فرهنگ دینی جامعه را نابود کند. به صورت چشم گیر و تصاعدی کاشت ناخن در بین دختران جوان در حال افزایش است. حتی در سر کلاس دیده ام که دانشجویان محجبه و مذهبی، به این سمت و سو گرایش پیدا کرده اند. این دختران، مادران فردای فرزندان این سرزمین هستند و باز در غفلت و خواب مسئولین فرهنگی شاهد رخداد فاجعه ای در نسل های آتی هستیم. پیامبر اکرم فرمود: یَا عَلِیُ‏ لَا یُحِبُّکَ‏ إِلَّا مُؤْمِنٌ‏ تَقِیٌ‏ وَ لَا یُبْغِضُکَ إِلَّا وَلَدُ زَنْیَةٍ أَوْ حَیْضَةٍ (بحار الأنوار، ج‏39، ص287). اى على کسى تو را دوست نمى‏دارد، مگر مؤمن با تقوا و پرهیزکار و کسى با تو دشمن نمى‏گردد مگر فرزند حیض یا فرزند زنا! فرزند حیض، زنا زاده نیست، اما طبق روایت مشکلات تربیتی و فرهنگی جدی با خود خواهد داشت. فرزند حیض یعنی تولد از مادری که غسل واجب را انجام نداده است. کاشت ناخن، طبق فرمایش همه فقها مانع رسیدن آب بوده و غسل در این حالت باطل است. به همین راحتی و سادگی، دختران امروز مادران فرزندانی می شوند که مصداق روایت فوق بوده و بعد قرار است نظام تعلیم و تربیت به آنها نماز خواندن و دینداری یاد دهد! شما را به خدا این مسائل را کو از دهستان، نماینده مجلس، وزیر، معاون اول تا رسیدن به پست ریاست جمهوری...ادامه مطلب

همان طور که قبل تر نیز به صورت غیررسمی اعلام شده بود، امروز با رای نمایندگان مجلس بررسی لایحه جدید عفاف و حجاب از صحن علنی خارج شد و به کمیسیون حقوقی و قضایی سپرده شد. لایحه ای که از سر استیصال و ناچاری و با رویکرد چکشی برای امروز کف خیابان نوشته شده است. آنچه که در ابتدای لایحه تحت عنوان کار فرهنگی بیان شده چیزی جز تعارفات قانونی و ویترین کار نیست؛ اصل و هدف لایحه برخورد سخت با ناهنجاری های در حال گسترش است. سپردن بررسی لایحه به کمیسیون قضایی و حضور اعضای کمیسیون فرهنگی بدون حق رای در جلسات بررسی لایحه، نشان می دهد که نه فقط متن لایحه بلکه رویکرد مجلس در موضوع حجاب مبتنی بر رویکرد سخت است. به شخصه به قانون گذار حق می دهم که جز به جرم انگاری و نشان دادن مشت آهنین نیندیشد. وضعیت حجاب آن قدر به جای باریک کشیده شده که فرصتی و مجالی برای فرهنگ نگذاشته است. مثل آدمی که مبتلا به بیماری شده اما قدم به قدم بیماری اش جلو آمده و او مشغول کار دیگری بوده و الان وضعیتش بسیار وخیم شده است.  چرا چهار دهه ج.ا.ا این قدر با سلبریتی ها ساخت و کنار آمد و لای پر قو آنها را بالای دست گرفت؟ چرا چهار دهه به اسم جشنواره فجر، با هر لباس و وضعیت نامناسبی آمدند و جایزه گرفتند و از تلویزیون پخش کردند تا ملت برایشان کف بزند؟ حتی یادم هست که در برنامه های زنده اعطای جایزه به بازیگران برتر جشنواره فجر، آن قدر وضعیت حجابشان بد بود که دوربین از فاصله نزدیک نمی توانست قیافه بزک کرده آنها را نمایش دهد. اما حتما و حتما در برنامه زنده و چند نوبت خبر و برنامه کارشناسی باید ابعاد این موضوع برای مردم گفته می شد. هر مناسبتی اعم از شادی و غم، چند نفر از آنها باید در برنامه های تلویزیون حاضر می شدند. خدا نکند کسی از دهستان، نماینده مجلس، وزیر، معاون اول تا رسیدن به پست ریاست جمهوری...ادامه مطلب

در ماه های گذشته متنی تحت عنوان لایحه حمایت از خانواده از طریق ترویج فرهنگ عفاف و حجاب در فضای مجازی منتشر شده است تا در یک فرآیند مشارکت جمعی، نظرات افراد در خصوص آن را دریافت کنند. این یادداشت در تلاش است تا تحلیلی بر این لایحه را ارائه کند.به نظر می رسد تعجیل و شتاب زیادی در نگارش لایحه انجام شده است و تمرکز اصلی و نقطه اوج لایحه، فصل پنجم است که به جرم انگاری بی حجابی و برهنگی پرداخته است. البته مصداق بدپوششی اگر چه طیف گسترده ای را شامل می شود، اما شامل تعریف روشن و دقیقی از آن نیست. در ماده 49 این لایحه، تشبه به جنس مخالف و تشبه به بیگانه که از محورهای مهم در مقوله عفاف و حجاب است مورد اشاره قانون گذار قرار نگرفته است. در واقع، پوششی که فرد را شبیه بیگانگان کند یا زن را شبیه مرد کند یا برعکس، به صراحت لازم در این لایحه ممنوع اعلام نشده است. بنابراین تمرکز لایحه صرفاً بر مقوله بدپوششی بوده که با توجه به شیوع مصادیق این نوع پوشش در ماده 49، به نظر نمی رسد که امکان اجرایی آن وجود داشته باشد. در واقع طیف زیادی از مردم طبق این ماده مجرم هستند و باید محکوم به جزای نقدی شوند. اما نکته مهم در این لایحه، حاشیه بودن حوزه فرهنگی و تربیتی است. آنچه که در فصول اول تا چهارم و در حوزه فرهنگ سازی و تقسیم کار بین بخشی دستگاه ها در حوزه عفاف و حجاب آمده است، ویترین ماجرا و کاملاً فرعی به نظر می رسد؛ چرا که نظم منطقی و تقسیم کار دقیقی در آن دیده نمی شود و عمقی در مواد قانونی درج شده وجود ندارد. در واقع، سیاست گذار به دنبال قانونی برای برخورد سخت با شیوه های هنجارشکنانه در حال توسعه در مقوله پوشش(نظیر کشف حجاب یا نیمه برهنگی یا برهنگی) است و مقوله های فرهنگی و تغییر اجتماعی نرم مورد توجه از دهستان، نماینده مجلس، وزیر، معاون اول تا رسیدن به پست ریاست جمهوری...ادامه مطلب

دو رویکرد متفاوت برای جهت‌گیری کلان ستاد احیای امر به معروف'>معروف در سال‌های گذشته با تغییر دبیران ستاد دیده می‌شود که نوشتار حاضر در صدد است هر دو رویکرد را به نقد کشیده و خطای راهبردی هر دو نگاه را روشن سازد. هر چند در دوره‌های قبل‌تر نیز رویکرد دبیران ستاد بر عملکرد و سمت و سوی حرکت ستاد اثرگذار بوده، اما بررسی نگاه معاصر با توجه به اتفاقات اخیر از اهمیت بیشتری برخوردار است. در زمان دبیری آقای جلیل محبی بر ستاد، نوک پیکان امر به معروف و نهی از منکر'>منکر به سمت مسئولین چرخانده شد. ایده اصلی ایشان این بود که اولویت ستاد باید مطالبه گری و مخاطب قرار دادن مسئولین برای نهی از منکر باشد. از نظر ایشان امر به معروف و نهی از منکر ابزار اسلام سیاسی است و کنترل‌کننده و اصلاح‌کننده رفتارهای حاکمان و مسئولان است. در این نگاه، امر به معروف ابزار مدرن نظارت مردم'>مردم بر حاکمان است که نتیجه آن تفرقه زدایی از جامعه خواهد بود. ایشان تأکید دارد برای این که مردم شیرینی امر به معروف را بچشند باید حاکمان مخاطب امر به معروف و نهی از منکر قرار گیرند، نه مردم. بر اساس این دیدگاه،‌ حاکمان و مسئولان کشور به عنوان رهبران و هدایت‌کنندگان مسیر کلی جامعه بیش از هر کس دیگری باید مورد امر به معروف و نهی از منکر قرار گرفته و از آن‌ها مطالبه‌گری شود. بنابراین تا زمانی که امر به معروف و نهی از منکر از حاکمان احیا نشود، عملاً توصیه آحاد جامعه و طبقه محکوم به امر به معروف و نهی از منکر بی‌معنی است. اتفاق تازه و نوآورانه اجرایی که در زمان دبیر قبلی ستاد رخ داد، تولید و پخش تیزرهای تبلیغات اجتماعی در موضوع امر به معروف و نهی از منکر بود که هر چند تردیدهایی در خصوص آن وجود داشت، اما تعداد محدودی از این تیزرها ساخته و منتشر شد. از دهستان، نماینده مجلس، وزیر، معاون اول تا رسیدن به پست ریاست جمهوری...ادامه مطلب

پدر خانواده با هندوانه ای جلوی یخچال ایستاده و دارد تلاش می کند تا جایی برای آن باز کند. پسر و مادر در کنار یخچال ایستاده اند و سرشان را تکان می دهند به او می گویند هر کاری بکنی نمی توانی جایی پیدا کنی و مادر با لحنی طلبکارانه می گوید: مگه قرار نشد یک یخچال بزرگتر بخری؟ پدر خودش را جمع و جور می کند و با کمی شرمندگی می گویند: خانم شما که می دونی وضعیت... و اینجا کلامش را می خورد و با گوشه چشم به پسرش که از او خجالت کشیده اشاره می کند که آبروی من را جلوی بچه ها نبر. مادر با همان لحن طلبکارانه می گوید: آخه این شد دلیل؟ برو از فلان جا قسطی خرید کن! آنچه به تصویر کشیده شد نمونه ای از چندین آگهی بازرگانی و شاهکارهای جدید رسانه ملی است که به روشنی نظام خانواده و به طور مشخص تر، پدر خانواده را هدف قرار گرفته است. چندی پیش نیز سریالی از شبکه سه تلویزیون پخش شد که یکی از محورهای موضوعی آن، کوبیدن و تخریب جایگاه پدر در خانواده بود. به راستی آیا فهمیدن آثار مخرب این نوع آگهی ها بر بنیان خانواده آن قدر پیچیده و صعب است که آقای رسانه ملی آن را نمی فهمد؟ رسانه ملی تا کی می خواهد آهسته آهسته با همین دست محتواها، به نقش های خانواده حمله کند؟ تا کی می خواهد احساس نارضایتی از زندگی را به جامعه پمپاژ کند؟ تا کی می خواهد به مردم بفهماند که شما بدبخت هستید؟ آقای رسانه ملی! مگر در ایام شهادت حضرت زهرا این روایات را برای مردم نخواندی که صدیقه طاهره سلام الله علیها فرمود: اى على! من از خدای خود شرم دارم که چیزى از تو درخواست کنم که توان برآوردن آن را نداشته باشى .آیا اسلام فقط در همان برنامه های مذهبی و منبری و سخنرانی است که دعوت می کنید؟ چرا در شرایط سخت اقتصادی امروز که قیمت ها سر به فلک کشیده ا از دهستان، نماینده مجلس، وزیر، معاون اول تا رسیدن به پست ریاست جمهوری...ادامه مطلب

پرده اول: برای خواستگاری رفته بودم. جلسه دوم بود و حرف های آخر و نهایی. گفتم که بیایید یک قراری با هم بگذاریم و آن این که فقط کالای ایرانی بخریم. این قرار از همان موقع تا الان هنوز پا برجاست. تمام جهزیه و وسایل منزلی که خریداری شد، ایرانی بود. فقط تعداد محدودی که کالای مشابه داخلی نداشت که از سر اجبار، کالای دیگری خریداری شد. پرده دوم: وقتی که آدم ازدواج می کند، لباس پوشیدنش تنها به سلیقه خودش نیست. نزدیک پاییز شده که خانم گفت: یه تیپ جدید می خوام برات بزنم: یقه اسکی! وای خدای من! چقدر من از یقه اسکی بدم می آید. از همان بچگی که مد بود و پسربچه های همسن و سال من همگی یقه اسکی می پوشیدند. خلاصه متقاعد شدم یقه اسکی بخرم. بعد از کلی گشتن و پیدا نکردن لباس مناسب، داخل فروشگاهی شدیم. آنجا یقه اسکی داشت. بین دو مدل مردد بودیم. یکی بافت بسیار نرم داشت و دیگری کمی زبر و خشن. قیمت ها، چندان با هم اختلاف نداشت و جنس بهتر، کمی گران تر بود. داشتیم جنس بهتر را بر می داشتیم که یاد همان سوال همیشگی در هنگام خرید افتادم: تولید کجاست؟ فروشنده در حالی که داشت لباس انتخاب شده را تا می کرد گفت: کار چین هست، ولی خوبه. جا خوردم و به لباس دوم اشاره کردم و گفتم: این یکی چطور؟ گفت: این تولید ایران هست. نفس راحتی کشیدم و گفتم: خب همین رو می بریم. خانمم گفت: این جنسش خوب نیست، موقع پوشیدن اذیت میشی. گفتم: اشکال نداره، قراره من بپوشم دیگه. اذیت شدنش رو تحمل می کنم، ولی جنس خارجی نمی خرم. پرده سوم: تصویر یک شبه ساخته نمی شود، اما یک شبه می تواند فرو بریزد. خبر خرید خانواده یکی از مسئولین از ترکیه، در صدر مهم ترین اتفاقات ذهنی ام در روزهای اخیر است. هر چند رسانه های به اصطلاح انقلابی، با دقت تمام در حال از دهستان، نماینده مجلس، وزیر، معاون اول تا رسیدن به پست ریاست جمهوری...ادامه مطلب

در یک سال گذشته، ایرانی ها بیش از 4 میلیارد دلار به اقتصاد ترکیه کمک کردند(روزنامه فرهیختگان، 1/2/1401)ظاهر مردم، باطن مسئولان است(آیت الله جوادی آملی، 14/5/1390)توضیحات قالیباف به نمایندگان مجلس(و نه مردم): این سفر اتفاق ویژه ای نیست(!!!!) و سوءاستفاده ای هم از بیت المال صورت نگرفته است و سفری شخصی بوده است کاملا هم عادی ... مثل همه شهروندان دیگر(!!!!) یک سفر عادی رفتند.نکته دقیقی را آقای قالیباف گفتند: خصوصی ترین مسائل زندگی خانوادگی ما... بله، باطن مسئولین، ظاهر مردم است.سفر به ترکیه برای خرید اتفاق ویژه ای نیست؟ برای مردم بی آب خوزستان، برای مردم بی شناسنامه سیستان، برای ده ها میلیون مردم زیر خط فقر کشور، ... برای چه کسی اتفاق ویژه ای نیست؟ آیا اینها شهروند نیستند؟ کار شما که ادعای انقلاب و جنگ و جهاد دارید و صد بدتر توجیهات و ماله کشی های بی پایان که اکنون در دست خود شماست، قابل تحمل نیست. به خدا خجالت دارد. نمی گویم این طور نباشید، باشید، مثل خیلی های دیگر که فرزندانشان در خارج هستند و ریششان با مارک اروپایی رنگ می شود و کت و شلوارشان در بوتیک نیویورک دوخته می شود. مثل همان ها باشید؛ فقط ادعا نکنید، ادعای اسلام ناب، ادعای جهاد، ادعای ولایت، ادعای مردم. بگذارید مردم فکر کنند هنوز هست کسی که قرار است منجی باشد. کسی که مثل شماها نیست. از دهستان، نماینده مجلس، وزیر، معاون اول تا رسیدن به پست ریاست جمهوری...ادامه مطلب

بازاریابی اجتماعی به عنوان یکی از شاخه‌های پرکاربرد و سودمند دانش بازاریابی، می‌تواند سهمی موثر در راهکارها و سیاست‌های اجرایی امروز برای کنترل و مقابله با بیماری کرونا داشته باشد. متاسفانه حضور علوم انسانی و اجتماعی در اداره این بحران چندان دیده نمی‌شود و پشت کردن به ظرفیت‌های علمی کشور منجر به عمیق‌تر شدن، طولانی‌تری شدن و پرهزینه‌تر شدن مسئله خواهد شد. ادامه مطلب از دهستان، نماینده مجلس، وزیر، معاون اول تا رسیدن به پست ریاست جمهوری...ادامه مطلب

"اولین مورد ابتلا به ویروس کرونا در کره مریخ، یک مسافر ایرانی بود". این جمله طنز و بامزه، تنها یکی از هزاران نظر درج شده در صفحه ایسنتاگرام بی‌بی‌سی فارسی در اعتراض به نحوه تولید خبر توسط این بنگاه خب از دهستان، نماینده مجلس، وزیر، معاون اول تا رسیدن به پست ریاست جمهوری...ادامه مطلب

انگیزه و غایت "کار" در دوران مدرن، کاملاً ماهیتی سودانگارانه و نفسانی دارد. این تعریف از کار، منطبق بر تعریف انسان در دوران مدرن است. چنین تعریفی از انسان، سابقه ای به پهنای تاریخ ندارد و زائیده سلطه از دهستان، نماینده مجلس، وزیر، معاون اول تا رسیدن به پست ریاست جمهوری...ادامه مطلب